Bibi Santiso
Estas fotos que comparto son unha ollada ao pasado, un testemuño do que foi a Agra de Marces en San Tirso de Mabegondo, alá por 1993 e 1994; antes de que o progreso transformase a paisaxe coa construción da autovía e o que hoxe coñecemos como a Cidade Deportiva do RC Deportivo. É incrible como a vida cambia, como os lugares que unha vez foron o corazón da comunidade, cheos de vida e traballo, poden converterse en algo tan diferente, e á vez, tan simbólico.
Agra, en galego, refírese a unha vasta extensión de terra cultivable, dividida en pequenas leiras que pertencían a diferentes familias. Aquí, os veciños de San Tirso, Crendes e San Vicente traballaban a terra con esmero. Sementábase e cultivaba coa dedicación que só os que dependen directamente da terra poden comprender. Nada se desperdiciaba, todo tiña o seu valor e o seu uso, nun ciclo de vida e natureza que agora evocamos co termo #SustainableLife. Pasaba os meus veráns de nena neste lugar, na única casa que había entón, xunto á miña avoa. Recordo con agarimo eses días nas Táboas, onde non había nin un só restaurante. O son de alguén cantando mentres usaba a fouce ou o renxer das rodas dun carro sobre o camiño de terra que conducía a Crendes eran parte da paisaxe sonora. Eran tempos máis simples, onde o esforzo e a comunidade entrelazábanse de maneira natural.
a
Desde 2003, a Agra de Marces transformouse na base da Cidade Deportiva do RC Deportivo, onde o edificio e o campo principal son municipais (Concello de Abegondo). É curioso, e quizais un tanto poético, que no mesmo lugar onde antes cultivábase comida, agora cultívese talento branquiazul. Con todo, esta metáfora ten o seu contrapunto, porque de que serve cultivar se logo desperdíciase? Fun testemuña de como se deixou escapar moito talento ao longo dos anos.
Hoxe, os deportivistas falamos sobre a posible despedida de Rubén López ao Barça B. Este mozo de Silleda ten un potencial incrible, unha actitude no campo que o define: dáo todo, e sempre cos pés na terra. É deses xogadores dos que te sentes orgullosa/o ao dicir que se formou aquí, non só no fútbol, senón na vida. Pero para crecer, necesita minutos no campo, e aquí, tristemente, non os vai a atopar. Apenas tivo oportunidades en Primeira RFEF, como esperar que as teña en Segunda? Ás veces, no noso afán de querer resultados inmediatos, bloqueamos a formación destes mozos, cegados polo brillo do que ten o veciño.
É hora de que o Dépor deixe de vender ilusións baleiras e que nos diga a verdade
Durante todas as tempadas en Primeira RFEF, nunca se creou un proxecto de fútbol sostible. Sempre se fichou coa única meta de ascender, ano tras ano. A tempada pasada, podemos dicir que todo se aliñou dalgunha maneira, pero a canteira nunca foi unha prioridade para o club. Témome que estamos a caer no mesmo erro de sempre: se presionas para ascender este ano, ficharás todo o que poidas e a mensaxe que envías é claro: non hai tempo para construír con calma. É hora de que o Dépor deixe de vender ilusións baleiras e que nos diga a verdade: quere ser ambicioso e copiar o modelo insostible dos grandes, centrado unicamente en resultados e o negocio a curto prazo? Ou realmente quere aproveitar a Cidade Deportiva para volver ás raíces da Agra, sementando e cultivando todo ao seu debido tempo, con paciencia e visión de futuro?
Que o club diga que é decisión de Rubén e moi inxusto. Teño ben claro que se Rubén López acaba marchando é porque está forzado a elixir entre estancarse ou continuar formándose e desenvolvendo a súa carreira.